20 sierpnia

2020

Byki wchodzą mozolnie po schodach, a niedźwiedzie skaczą z okien?

1968

Wojska Układu Warszawskiego rozpoczęły w Czechosłowacji zbrojną interwencję pod kryptonimem “Dunaj”. Celem tej operacji było powstrzymanie reform politycznych i gospodarczych oraz liberalizacji praw. Według szaunków w interwencji uczestniczyło blisko pół miliona żołnierzy w tym druga,co do liczebnej wielkości II Armia Wojska Polskiego. Jedynym krajem UW, który nie zdecydował się wziąć w tym udziału była Rumunia.

1943

“Naprzód! - wrzeszczy Zośka nienaturalnym głosem i oderwany od ziemi pędzi ku furtce. Odrętwienie znikło. Zerwał się Maciek, pędzą inni. Furtka! Zośka kopie nogą drzwi, skacze na próg, czując za sobą tupot dziesiątka stóp towarzyszy broni. Strzał w okna! Wali coś w pierś! Zapiera oddech… Jak cuglami szarpnięty koń, wspiera się Zośka stopami w deski werandy i powoli skręca półobrotem. Słania się ku ścianie. A obok, w czującym zwycięstwo pędzie przebiegają jego ludzie, wpadając do izb. Strzał po strzale…Gęsto… Wrzaski strachu i wybuchowe krzyki bitewnego upojenia… Głosy stają się coraz dalsze, coraz cichsze… W głowie wzmaga się szum, przed oczyma blaski i cienie. Czy to się zbliża postać zwycięskiego Maćka, czy też idzie szaleniec Alek? Nie … to Długi szybko nadchodzi od pola, Alek, czy Długi? Rudy! Rudy! To na pewno on… Złocista , rozwichrzona czupryna - to on! Nareszcie znów razem, w walce. Kochany… Teraz… ja … ranny… Bezsilne, omdlałe ciało osuwa się spod ściany ku ziemi… Zdobycie posterunku żandarmerii w Sieczychach było jednym z najpiękniejszych zwycięstw Zośki. Całkowicie udana akcja. Tylko jeden człowiek z całego polskiego oddziału przelał w tej bitwie krew: Zośka.” ---cyt. za: Aleksander Kamiński “Kamienie na szaniec” 20 sierpnia 1943 roku w akcji pod Sieczychami poległ Tadeusz Zawadzki pseudonimy ,,Zośka”, ,,Kajman”, Kotwicki”, ,,Lech Pomarańczowy” - urodzony 24 I 1921 roku, student Politechniki, w konspiracji Komendant Warszawskich Grup Szturmowych, w słynnej Akcji pod Arsenałem dowódca grupy ,,atak”, podporucznik AK, kawaler Orderu Virtuti Militari V-ej klasy i dwukrotnie Krzyża Walecznych, harcmistrz, żołnierz Szarych Szeregów, jeden z głównych bohaterów książki Aleksandra Kamińskiego pt. ,,Kamienie na Szaniec”. Kilka dni po jego śmierci, oddział Szarych Szeregów , wydzielony z warszawskich Grup Szturmowych, przyjął nazwę Baon Szarych Szeregów „Zośka”. Celem Akcji pod Sieczychami było zlikwidowanie w ciągu jednej nocy ponad dziesięciu posterunków niemieckiej straży granicznej na północno-wschodniej granicy GG. Oddział Komendanta ,,Zośki” otrzymał zadanie rozbrojenia posterunku ulokowanego we wsi Sieczychy pod Wyszkowem, w którym zakwaterowanych było około dwunastu żandarmów. Posterunek został rozbrojony. Większość żandarmów zginęła lub ratowała się ucieczką. Po stronie polskiej poległ komendant, trzej żołnierze zostali ranni. W Sieczychach o śmierci komendanta przypomina tablica, którą w hołdzie poległemu złożyła 26. Warszawska Drużyna Harcerzy wraz z Kołem Przyjaciół Harcerstwa. Miejsce pochówku ,,Zośki” znajduje się w kwaterze Batalionu Zośka (A-20) na warszawskim Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

1191

III wyprawa krzyżowa: 2700 wziętych do niewoli muzułmańskich obrońców Akki zostało zabitych z rozkazu króla Anglii Ryszarda I Lwie Serce.

Podczas trzeciej wyprawy krzyżowej (1189-92) król Anglii Ryszard Lwie Serce kazał wyrżnąć 2,7 tys. muzułmańskich jeńców wziętych do niewoli po zdobyciu Akki. Miasto skapitulowało 12 lipca, muzułmanie w zamian za życie zobowiązali się m.in. zapłacić 600 tys. sztuk złota i uwolnić 1,5 tys. jeńców znajdujących się w rękach sułtana Saladyna. Król przystał na te warunki, ale gdy stwierdził, że wśród uwolnionych jeńców nie ma dobrze urodzonych, na których mu najbardziej zależało, nakazał rzeź. Ryszard z niecierpliwością czekał na chwilę, gdy będzie mógł pomaszerować na Jerozolimę. Jeńcy sprawiali mu kłopot, rad był więc z pretekstu do pozbycia się tak wielkiej rzeszy muzułmanów - pisał wybitny znawca wypraw krzyżowych, brytyjski historyk Steven Runciman.

---

Edytuj tę stronę dzieląc się własnymi notatkami!